Druk, druk, druk…. of niet?

Studeren voor tentamens, paper schrijven voor Ethiek, inlezen in ziektebeelden van patiënten, inleiding voor case study schrijven, stofzuigen, afwassen, toilet schoonmaken, planten water geven, met poes Líva (meerdere keren) naar de dierenarts, werken op stage, klinische lessen volgen, datenight met m’n vrouw, gezelligheid met vrienden, met oud en nieuw langs de familie en oja, blog schrijven….

Zo af en toe heb je van die periodes dat je door van alles en nog wat niet toe komt aan dingen die je al een tijd wil of moet doen. Niet alleen blog schrijven, maar bijvoorbeeld ook sociale contacten onderhouden en dingen in het huishouden zoals schoonmaken en die ene kast eindelijk opruimen.

Terwijl ik deze blog schrijf moet ik denken aan de colleges Inleiding Psychologie van de afgelopen weken. Hier hebben we het onder andere over stress gehad.
“Stress is een lichamelijke en psychische respons op een uitdaging of een bedreigende situatie.”

Er zijn grofweg twee vormen van ‘stressoren’, namelijk traumatische en chronische stressoren. Waar traumatische stressoren over situaties gaan die iemands geestelijke of lichamelijke veiligheid bedreigen en daardoor gevoelens van angst, afschuw of hulpeloosheid (machteloosheid) oproepen, gaat het bij een chronische stressor om een toestand van stressvolle ‘arousal’ die langere tijd aanhoudt.

Traumatisch is makkelijk (al dan niet fantasierijk) voor te stellen; je wordt aangevallen door een tijger, of je moet onder tijdsdruk een leven-of-dood beslissing nemen. Je lichaam reageert hierop met een stress reactie. Onder andere zullen je hartslag en ademhaling versnellen, je gaat zweten en je pupillen worden groter.
Dit is een hele normale reactie waarmee je lichaam zich klaar maakt voor bijvoorbeeld een flight-or-fight actie.

Deze staat van ‘arousal’ kost echter veel energie en als de stressor lange tijd aanhoudt (chronische stressor) kan je lichaam niet meer compenseren en raak je langzaam maar zeker uitgeput.
Dit kan zelfs gebeuren met (een combinatie van) relatief kleine stressoren zoals hoge werkdruk, irritatie aan die ene gewoonte van iemand met wie je samenwoont of een ziek huisdier waar je continue zorgen over hebt. Het gaat dan juist om de lange duur waardoor je uiteindelijk ook uitgeput raakt.

Juist hierom is het belangrijk zo nu en dan tijd voor jezelf te nemen en even ‘niks’ te (moeten) doen. Je lichaam kan dan ontspannen en wellicht kan je nadenken over hoe je van die chronische stressoren af kan komen.

Nu ga ik dan ook lekker met de poezen spelen en knuffelen (blij dat ze weer beter aan het worden is!), het huishouden even laten en lekker serie kijken samen met m’n vrouw (Call the Midwife, serieuze aanrader!), op de fatboy in de zon een boek lezen en even lekker wandelen buiten.
Even ontspannen –> geen uitputtende stress voor mij!