De switch: Waarom?

Met nog een kleine week te gaan voordat de studie begint is het hoog tijd om te schrijven over het waarom. Hoewel ik er best lang over heb gedaan om tot de definitieve keuze te komen, moet je geen lang filosofisch verhaal te verwachten. (gelukkig maar….)

Als mensen mij vragen waarom ik switch zeg ik altijd als eerste: “Ik wil regelmatiger werken.”. Er wordt dan vaak een beetje gelachen met opmerkingen als “En dan kies je voor de zorg?”. Ik snap dat best, het klinkt ook wel een beetje ongebruikelijk. Het ding is alleen dat wat men “onregelmatige werktijden” noemt, alles is dat buiten maandag t/m vrijdag 9 tot 5 valt. Maar als je naar het werkrooster van een verpleegkundige kijkt, is de verdeling van die “onregelmatige tijden” wel heel erg regelmatig.
Week dagdienst, week avond, week nacht of iets soortgelijks. Je weet in ieder geval zeer ruim van tevoren waar je aan toe bent.

Als je dat vergelijkt met mijn huidige werk is dat een paradijselijk rooster. Het kan nu zomaar voorkomen dat je op een donderdag hoort dat je de komende dinsdag t/m donderdag voor een last-minute klus naar het buitenland moet. (true story)
Het houdt in dat je bij alle afspraken de je maakt een voorbehoud moet inbouwen dat er altijd nog last-minute werk tussen kan komen. Dat is nu eenmaal zo in een markt waarin klanten steeds later met aanvragen en bevestigingen komen en je bij een bedrijf werkt met relatief weinig mensen in vaste dienst.
Dat is helemaal niet erg, zolang je het wel nog echt leuk vindt om te doen.

Sinds ik begon met dit werk en ook sinds ik bijna 7 jaar geleden bij HWM ben begonnen is mijn privé leven flink veranderd. Verliefd, verloofd, getrouwd, de rest van de vriendengroep die ook werkt en minder makkelijk kan afspreken, zussen die kinderen krijgen, vrijwilligerswerk binnen de kerk en bij de KNRM…..
De wens naar een stabielere planning is dan niet zo vreemd lijkt mij.

Naast de wens voor een stabielere agenda is er ook de realisatie dat ik mijn huidige werk niet tot mijn zeventigste ga kunnen doen. Daar is het simpelweg te intensief voor. Nu ben ik (bijna) 32 en kan ik nog een ander vak leren en daar nog jaren werkzaam in zijn.
De zorg is natuurlijk ook zwaar werk, maar biedt wel veel meer mogelijkheden om door te groeien naar fysiek minder zware functies.

Uiteindelijk toch best een verhaal geworden… Ik ben benieuwd naar jullie reacties en als je vragen hebt moet je die vooral stellen!